1.gün: Korktuğum gibi olmadı öncelikle bunu söyliyeyim. Can klozet üstüne koyduğum adaptöre oturmayacak diye düşünüyordum. Çünkü daha önceleri bunu sorduğumda hep reddetmişti. Ama oturdu ve çişini yaptı. Evet şok... Ve beklemediğim için çok mutlu oldum.Sabah kahvaltısı ettirince sıra bezini çıkarmaya gelince boş bez poşetini gösterip bezimizin bittiğini artık bağlayamayacağımızı külot giyip tuvalete yapacağımızı söyledim. Bir sürü arabalı külot almıştım daha önce onlardan birini giydirdim çok sevindi, buraya kadar sorun yok. Az sonra çişinin olup olmadığını sordum, yok dedi. Ama beş dakika içinde banyo halısının üzerine işedi. Tepki vermedim. Rahatladın annecim birdahakine söyle tuvalete yapalım dedim. Külodu değiştirdim. Sonra beklemeye koyuldum . Üç saat geçip hala çişim var demeyince ben götürdüm oturttum. Çişini yaptı. Sonra uyudu. Uyanınca tekrar götürdüm şarkılar türküler, hikayeler, kitap okumalar derken epey uzun duruyoruz. Çişi gene yaptı ama kaka hala yok. Sonra yarım saat geçmeden salonun yerine işedi. Haber vermedi kendim farkettim. Temizledim. Kakasını hala yapmadığı için parka gitmesini göze alamıyordum ama sonra belki bunalmıştır eve hapsetmiyim dedim ve normal külotla parka indi babası ile. oradada bir kaza yaşanmadı. Ondan sonra hep tuvalete götürdüm belli aralıklarla bir kaza yaşamadık. Yalnız yatarken çişim yok dedi yapmadı tüm çabalarıma rağmen. Gece bir gibi ağlayarak uyandı beni istedi. Yanına gittim terlemiş, tuvalete götürdüm kıyameti kopardı çok ağladı. Sırtını değiştirip gece yatağına kesin kaçıracağını göze alarak uyuttum. Ama gece boyu bir kaza yaşamadık...
2.gün: Bugün ilk günden daha zordu çünkü can tuvalete oturmaya daha tepkiliydi. Tamam çok bir ilerleme beklemiyorum hemen ama gerilemede olmasın lütfen :( sabah uyandığında yanına gittim biraz daha yatmak istediğini söyledi tamam dedim keşke demeyim tuvalete götürseymişim çünkü bütün gece yapmayıp o anda yaptı. Sonra gün içinde kaç defa yaptı saymadım evin bilumum yerlerine tuvalete oturtunca çişim yok oturmak istemiyorum diyor ama kalktıktan kısa bir süre sonra işliyor. Sabah kahvaltıdan bir süre sonra yüzü kızarınca kaka için tuvalete koştuk ve sanırım yetiştik:) gerçi ona da tepkiliydi. Akşamüstü ben yemek hazırlarken o benim yatakta zıplıyordu orayada yapmş. Sözde yatağına alıştırdık gece yanımıza almıyoruz; tuvalet eğitimi sırasında gece benim yatağı ıslatmasın diye al işte gündüz hemde yatarken değil gene yapıyor adam yapacağını. Park'tan önce ve Park'tan sonrada tuvalete oturttum çişini yaptı. Akşam yanımızda oynarken de küloduna kakasını yaptı. Tuvalete attık bay bay dedik kakaya. Bügün de yaptıktan sonra söyledi hep... Bakalım gece nasıl olacak...
3.Gün:
Bugün sabah 7 gibi kalkıp baktığımda can
kuruydu, sevindim. Ama 7.30 da uyandığında çişini yapmıştı. Sanırım gece tutup
sabah bıraktı. Yani bütün gece tuttu. Bu sevindirici. Sabah erken uyanıp
tuvalete yaptırsam ıslanmazdı ama uykusunu bölmeye değmeyeceğini düşündüm.
Bugün tuvalete oturmaya daha tepkili. Oturtunca benim çişim yok diyip
sinirleniyor. Arkadaşı Derin’i çağırdık bugün bize. Derin’de Can ile yaşıt.
Tuvalet eğitimine geçen hafta başladılar ama bitmiş. Kız çocukları daha çabuk
hallediyor. Kasları hazırmış demekki. Derinlerin yanında sordum birkaç defa yok
dedi. Derin tuvalete yaparken onun yanında benim gibi oturdu, izledi. Ama
sonrasında altına yaptı. Akşamüstü yemeğini yedirirken de altına yaptı.
Sabır….. Sonra parka gittik hep beraber sıkıntı olmadı, eve gelince Ahmet
tuvalete yaptırdı. Ama akşam oynarken bir miktar kaka kaçırdık altımıza, yüz
ifadesinden hiç fark etmemişiz. Her gün
bir öncekinden zor oluyor sanki...
4.Gün:
Dün gece yatarken alıştırma külodu
giydirdim. Uykuda çişimizi kaçırmışız.Ve alıştırma külodu işe yaramamış.Çiş çarşafa
geçmiş. Hemen bir katı kaldırdım çarşaf ve koruyucunun ve uykuya devam ettik. Sabah
çişimizi yaptık. Kahvaltı savaşını hallettik. Sonra markete gitmemiz
gerekiyordu ama bir gün önce kakasını az yaptığı için bu sabah yapacağını
düşünüyordum. O yüzden Can’ı göz hafsinde tutup bir yandan iş yaparak kakayı
bekledim. Çok geçmeden poposun da bir şeyler hisseden Can’ın garip
bakışlarından fark ettim. Ve tuvalate koştuk. Kakamızı yaptık. Alkış kıyamet :) Sonrada giyinip dışarı çıktık. Ve herhangi bir sorun yaşamadan eve döndük. Gelince
tuvalete oturttum çişini yapsın diye ama inatlaşıp yapmadı. Sonra ben yemek
hazırlamak için mutfağa gittiğimde oturma odasının koltuğuna yapmıştı. Tepkisizce değiştirdik altımızı. Yemeğimizi yedik(Emin olun yazdığımın yüz bin
katı sürede oldu bu iş). Sonra ablamlar gelicekti. Onları bekledik. Onların
yanındada bir kaza olmadı. Onlar gidince çişimizi yaptık ve öğlen uykumuzu
uyduk. Uykudan kuru katlı:) Genelde öğlen uykularından kuru kalkıyor zaten.
Kalkınca oturtuyorum hemen ama bazen sinirlenip yapmıyor. Ogün için başka
kazamız yok. Tuvalete oturtunca onu hikayeler, masallar, kitaplarla oyalamaya
çalışıyorum. Ama bu süreçte şımarıp yapmayabiliyor da. Bir kere altımıza
kaçırmadan başka gün içinde vukuatımız yok. Parka inmeden ve geldikten sonrada
babası ile tuvalete yaptılar. Bugünde böyle geçti…
5.Gün: Bu sabah can uyanıp benim
odama geldiğinde altı ıslaktı. Sabaha karşı yine kaçırmışız. Değiştirdik
tepkisizce. Tuvalete oturup biraz daha yaptık. Kahvaltımızdan sonra biraz
oynayıp meyve yemek için balkona çıktık. Balkonu yıkarken meyve kakalıyorum.
Laf aramızda en çokta balkonda rahat ediyorum. Yapsa da bir su tutuyorsun
gidiyor. Bugün bir önceki günden farklı olarak külotlarını çok seven Can’ın
onlara olan güveninine karşılık ablamında tavsiyesi ile külodunu giydirmedim
evde. Bütün gün öyle açık popo ile gezdi. Kendinin de hoşuna gitti ve birşey
geldiğinde daha iyi fark etti. Öğlenden önceki çişini de tuvalete
yaptırdım.Kendi söylemiyor ama ben genelde 2-2,5 saatte bir tuvalete
oturtuyorum. Öğlen uykusundan kuru uyandı. Tuvalete götürdüm ama yapmak
istemedi. Biraz oturttum ama inatlaşmamak içi çokta ısrar edemedim. Kalktık,
bir süre sonra oyun oynarken çişini yaptı. Hiç ses etmeden değiştirdim. Günde 1
defa altına kaçırmak ilk hafta için normal sanırım :) okadar olacak, gerçi
ben götürmesem tuvalete ortalık göl olur büyük ihtimal :) Akşam Ahmet gelince
ani bir karar ile yazlığa gitmeye karar verdik. Aslında çok tedirgindim araba
ile yolculuk 1 -1.5 saat sonrasında başka bir ev, başka bir yatak… Neyse
gözümüzü kararttık çişimizi evde yapıp, alıştırma kilodumuzu giyip arabaya
bindik. Gitmeden önce Can’a tuvalet eğitimine başlarken kakasını yapmamakta
direnince onu en çok mutlu edecek şeyi vaad ettik. Agoraya gidilecek ve oradaki
arabalara binilecek. Can buna çok sevinmişti. Kakasını tuvalete yaptığı içinde
hafta içi sözümüzü tutmak gerekirdi.Agora’ya uğradık yol üstünde.Onlar babası
ile oyuncaklara gittiler, bende Reyhandan bir şeyler almaya.Sonra tekrar
arabada buluşup yola düştük. Vukaat olmadan yazlığa vardık. Ve hemen
adaptörümüzü koyup Ömer ağabeymizinde rehberliği ile çişimizi yaptık :) Çok mutluyuz.Gece yatmadan da çişimizi yapınca sevinç bende tavan. Yatmadan
yatağı koruyucu ile kapladım, alıştırma kilodumuzu da giydik. Gece 3 gibi de çişe
kalkınca hooooop sabah kuru uyandık….İlk gece başarı ile atlatıldı.YAŞASIN!!!
6.Gün: Sabah sorunsuzdu.Öğle
uykusundanda kuru kalktık, uyanınca çişimizi yaptık…Sonra denize gittik. Orda da
hiç istemedi yapmak. Ama akşamüstü ben babasının gözetiminde balkonda sanırken
meğer sevgili kocam mangala dalmış ve Can Bey’de bu rahatlıkla çişini kakasını
altına yapmış…Temizlemek inan uğraşmaktan daha zor… Biraz moralim bozuldu ama
kendimi rahatlattım. Nihayetinde çocuk 2 seneden fazla bezle gezdi, birden
alışması kolay değil bu yeni olaya…Zaman tanımalı…Tracy kitabındada öyle
diyor…Zaman verin…Kontrol edin…
8.Gün: Bugün Can’ın ağabeyleri
Ömer ve kerem bizde misafirdi. Can onları bizzat bizim tuvalettede gözlemledi.
Bende Can’ın zamanlarını daha iyi öğrendim sanırım ki hiç kaza yaşamadık.
Götürdüklerimde de pek itiraz etmeden hep yaptı :) Sanırım ağabeylerin
olumlu etkisi oldu Can’a…Üstlelik onların bizde olduğu 2 gün boyunca yemek ve
uyku saatleri dışında pek yanıma gelmedi… evde oyun oynayacak birileri olunca
çok rahat…İstediğin gibi sen işin ile ilgileniyorsun… 2 çocuk şart dedikleri
bundan olsa gerek…