23 Şubat 2014 Pazar

1 Şubat 2014 Cumartesi

35.ay

Ben: oğlum koşmadan oynayın, terliyorsunuz
Can: olur böyle şeyler anne, terliyelim, ne ilgisi var, ne olacak ki
Ben:
 — 

           Gerçekler yukarıda işte :) Uyanık olduğu zaman diliminin %98'inde mütamadiyen konuşuyor cüce. Kelime haznesi müthiş, lafı gediğine koyuyor tam bir hazır cevap ama bazende inanılmaz nazik...yerine ve nabza göre şerbet vermeyi de öğrenmiş bu yaşta. Lütfen, babacım, annecim, yaparmısın, verirmisin, ben seni çok seviyorum, seni çok özlüyorum, sensiz olamam, sen benim dünyamsın....bunlar bizim içimizi eritme sözlerinden sadece birkaçı... Her dönemi keyifli ama sanırım konuşmalarından dolayı en keyifli dönemini yaşıyoruz cücenin.

        3 yaşa çok az kalan şu günlerde yemek sorunsalımız hala aynı ama en azından kusma minnimum düzeyde..Tuvalet işi gece uykularını saymazsakki uzmanlar 5 yaşa kadar normal karşılıyorlar bunu halloldu. Uzun zamandır yazmamıştım bloga, kendi içimde sıkıntılı bir dönemden geçtim. Bu süreçte bir kere daha iyiki doğurmuşum dedim seni canım oğlum. Her ne sıkıntım olursa olsun sana bakarken beni hafiflettiğin ve gülümsettiğin için, boynuma sımsıkı kollarını dolayıp "Fatoş ben seni çok seviyorum" dediğin için sana ne kadar teşekkür etsem azsın. Sen bana Tanrının emanetisin bunu biliyorum, umarım emaneti en iyi şekilde yetiştiririm.

          Bu aralar biraz tedirginsin gittiğimiz yerlerde. Bırakıp gidicem sanıyorsun sanırım ama sana bir yere gitmeyeceğimi burdan beraber ayrılacağımızı söylediğimde rahatlıyor ve ortama uyum sağlıyorsun. Oyun oynarken seninle mutlaka oynamamı istemesen de aynı odada olmamı, seni izlememi istiyorsun, sanırım bu sana güven veriyor. 

          Geçen ay yetiştirmen için deden 2 balık aldı sana. Onların hergün yemini verirken ve babanla suyunu değiştirmekteki isteğini gördükçe sorumluluk sahibi olacağını düşünüyorum ileride...Balıklardan biri öldü, yerine yenisini aldık ama onuda kısa süre sonra kaybettik. Şimdilik hastalanmış hastaneye gitmiş dedik sana bakalım nereye kadar inanacaksın buna.

            Arkadaş ve birlikte oynama, oyun kurma kavramların iyice oturdu artık. Sevdiklerini ve sevmediklerini çok net ifade ediyorsun. Artık çoğu şeyin kararını kendin verip kendin yapmak istiyorsun. Çok hayati bir konu değilse bende izin veriyorum çoğunlukla. 

          Büyüyorsun kuzucum hızla büyüyorsun ve korkarım zaman bundan sonra daha hızlı geçicek. Senin tarihine şahit oluyorum. Annen olmanın gururunu ve mutluluğunu yaşıyorum. iyiki varsın...