Tatildeydik...

            Günlerdir yazamıyorum bloğa. Çünkü Ahmet izinde. Aslında bana yardımcı olduğu en azından Can'ı oyaladığı için daha çok boş vaktim kalır, kendime zaman ayırırım, bloğu yazarım diye düşündüğüm hergün hayal kırıklığı yaşadım, çünkü ahmet'in evde olması benim işimi arttırmış olacakki, hiç boş kalamadım. Ve daha çok yoruldum. Erkekler evde olunca bir dağınıklık düzensizlik oluyor nedense... İzinde hep evde değildik tabiki de yaz başından beri planladığımız, çocuklar ile nasıl olucak bakalım diye korku ile karışık meraklandığımız oyun gurubumuz ile tatile çıktık. Bu tatil bizim Can ile ilk uzak bir yere uzun tatilimiz sayılır. Daha önce Can 6 aylıkken Ahmet'in yoğun ısrarı ile herşey dahil Gümüldür'de bir otele gitmiştik. O kadar zor olmuştu, o kadar yorulmuştukki eve gelip dinlenmek istemiştik. Can'ın uyku saatleri olur olmaz yerlerde emzirme işlemi bizi yormuştu. Ve evet bir daha kimse teşebbüs etmeyi bırak yazlık dışında bir yerde tatilin lafını bile etmemişti. Taaa ki bu seneye kadar...Haziran ayından oyun gurubundan 4 aile=8 büyük+4 aynı yaş gurubu çocuk beraber tatil yapalım fikri çıktı ve Muğla/Dalyan'da rezervasyonumuzu yaptırdık. Nihayet o tarih geldi çattı. Hazırlıklarmıızı yaptık. Buzluğumuzu doldurduk. Ben resmen yanımda küçük bir mutfak götürdüm tatile. Grupta yemeğe karşı tek çocuk Can olunca endişelerim çoktu. Cumartesi sabaha karşı 4'te çocukları yataklarından alıp yola koyulduk. Tabi tahmin edileceği üzere yataktan alınan Can uyandı ve yol boyu nerde ise uyumadı, diğer kuzular arabada uykularına devam ettiler. Tatilimiz genel olarak iyi geçti. Plaja 2 gün boyunca tekne ile geçtik ama çocuklarımız çok uyumlulardı. Yemek saatleri bizim için zor olsada genel olarak böyle bir deneyim yaşadığımız için şikayetçi değiliz. Çocuklar beraber olmaktan çok mutlululardı. Yanyana odalarda kalmak, balkondan birbirlerini görmek, denize girmek, kum oynamak, tekne turu onlar içinde güzel geçti. Genel olarak onların düzenlerini bozmamaya çalıştık, böylece sorun çıkma olasılığıda minimuma indi, çocukların hepsi aynı yaş gurubu olunca plan yapmak zor olmadı. 

       Tuvalet sorunsalı için tatile çıkmadan birde oturak almıştım. Yol uzun büyük tuvaleti gelirse yolda oturağa oturturum diye düşünmüştü ama hiç ihtiyaç olmadı :) Çişi geldiğinde söyledi ve durup bardağa yaptık o kadar...

         Dönüştede Aydın'daki teyzemize uğradık...Tatlı bir yorgunlukla evimize döndük...

Bügünlerde...

         Bugünlerin modası sokakta, parkta, arabada kısacası her yerde son ses uydurmasyon(kelimeleri anlaşılmayan anlaşılsada anlamı olmayan) şarkılar söylemek. Can bundan çok keyif alıyor. Gittikçe bireyleşiyor 30.aya doğru ilerlerken. Yemek saatlerini saymazsak bazen yanımda gayet olgun bir arkadaşım varmış gibi geliyor. Bu arada bugün akşam eve döndüğümüzde ben çiçekleri sularken koşarak gelip "Anne çiş" dedi :) çok sık olmasa da söylüyor çocuğum artık. Teyzesinin bugün getirdiği Thomas elinde uyumaya çalışıyor şimdi...Bir yere giderkenki heyacanı ve ayrılırken "Çok eğlendim anne" demesi görülmeye değer... Arabaları ile uzun oyunlar kurabiliyor artık. Biri geldiğinde mutlaka "Hoşgeldin" diyor. Geçen akşam uyuması uzun sürünce "Çabuk uyu artık can" dedim. "Anne güzel konuş lütfen" dedi. Kendimden utandım.

Tuvalet Eğitiminde Son Nokta!!!

       Tuvalet eğitiminde son nokta!!! Akşam eve geldiğimizde ben çiçekleri sularken koşarak yanıma gelip "Anne Çiş" diyerek beni mest eden ve tuvalete koşarak yetiştiğimiz Can cücesi az önce ayağımda uyutmaya çalışırken bir anda ayağıma doğru sıçrayan çişle benim irkilerek çökmeme sebep oldu :( Dalmak üzereydi. Yatmadan önce çişini yapmamıza rağmen yine çişi gelmiş olacak ki hafif  külodumuza kaçırarak tuvalete dar attık kendimizi...Bu süreç haikaten uzun bir süreç anladım...

Tuvalet Eğitimi 3.Hafta...

    Bayram sebebi ile tuvalet eğitimi notlarımıza ara verdik. Bayramda yazlıkta idik. Genel anlamda iyi geçti bu 1 hafta...Ancak tabi ki de kazalarımız oldu. Geceleri tuvalete kaldırırsak daha doğrusu uyandığında götürürsek yapmadı. Sadece 1 gece uyumadan önce çok su içti ve gece uyandığından hemen tuvalete götürdük ama altına kaçırmıştı. yazlıkta iken huggies mayo bezlerinden giydirdim. Çarşaf ıslanmamıştı. Bunun harici bir yere giderken, yolda iken gittiğimiz yerde tuvalet var mı diye soruyor mutlaka. Varsa rahat ediyor. Yoksa yolda durup plastik bardağa çişimizi yapıyoruz. Bunda da sorun çıkarmadı. Sadece cicanneme bayram ziyaretine gittiğimizde kucağıma oturduğunda külodununa biraz kaçırdığını farkettim. Kulağına tuvalete gidelim mi dedim. Hemen gidelim dedi ve çişimizi havada tutarak yaptık. Adaptörümüzü almayı unutmuşuz. Tuvalete oturmakta istemiyor adaptörsüz düşerim diye korkuyor. Daha önce alışveriş merkezinde de aynı yöntemle yapmıştık, alıştı. Bir süre sonrada orada otururken kakası geldi. Kulağıma söyledi ve yine koşarak gittik, yaptı. Çok mutlu oldum.Can ilk defa dışarıda bana söylüyordu. Sanırım doğru yolda idik. Akşam Halalara gittiğimizde de biz sofrada yemek yerken "Burda tuvalet varmı anne " diyerek tuvaletinin geldiğini bana söylemiş oldu. Çoook mutluyuz. Evde belki söylemiyor benim tahminlerim ile günü kurtarıyoruz ama dışarıda söylemesi benim için çok daha önemli...

İyi Bayramlar :)

Can bayramda kabakulak oldu diye üzülmeyin sakın sadece ağzına verdiğim üzümü İzmir- çeşme yolu boyu tuttu :)

Dondurma...

           Can'da birkaç gündür bir öksürük peyda oldu. Geçmeyince doktorumuz Şeref Bey'e de gittik. Hafif üşütmüş :((Bu sıcaklarda bunu nasıl başarabiliyor anlamıyorum) Şurup verdi. Zorla içiyor Can şurubu. Bugün bütün gün dondurma istedi hep oyaladım vermedim. Ama akşam difriizi açtığımda gördü ve çok ağladı. Babası ile uzun uzun anlattık. Öksürdüğünü, ilaç içtiğini, iyileşmeden yiyemeyeceğini, daha kötü hasta olabileceğini... Ama zar zor sustu, ikna oldu(Ya da biz öyle sandık) Gece uyumadan şurubunu verdik yine. Hiçç itirazsız içti ve ardından şöyle dedi :

" Bakın ilacımı içtim, iyileştim. Artık dondurma yiyebilirim. Hadi getir annem" 

Tuvalet Eğitimi Devam...

         İki hafta oldu başlayalı...Ne durumdayız bakalım: Gündüz kaçırmaları yok denecek kadar az çünkü ben artık Can'ın bu konudaki mimik ve tepkilerini çok iyi öğrendim. Uyanınca ve uykudan sonra, sokağa çıkmadan ve dışarıdan gelince mutlaka tuvalete gidiyoruz genelde gelmiş oluyor yapıyor. Eğer ben tuvaleti birşey alma bahanesi ile terk edersem daha çabuk yapıyor.Yanında olduğumda oyalanıyor yada şımarıyor(Literatürün zor çocuğunun bu süreci çok kolay geçirmesi beklenemezdi zaten) O yüzden genelde birşey alma bahanesi uydurup onu yalnız bırakıyorum. Kaka yaparken yüz ifadesinden belli ediyor zaten.İşi oyuna dönüştürmeye çalışıyorum. Tuvalete kadar yarış yapıyoruz mesela :) Yada yemek yerken çişi geldiğinde tut annecim diyorum elleri ile pipisini tutuyor :) Psikolog arkadaşıma ve bugün bizzat da kendi doktoruna danıştım süreci.Kendi söylemiyordu. Ben mi buna fırsat vermiyordum. Bıraksam söyliyecekmiydi yoksa ortalık göl mü olacaktı? Bu sorular kafamı karıştırıyordu. Her iki uzmanda bu şekilde devam etmemi söyledi. Yani ben işaretleri ve zamanları takip ederek Can'ın doğruyu yapmasını sağlayacağım. Bir süre sonra bu alışkanlık olacak. Bugün öğle uykusunda da altını ıslattı ilk defa. Oysa 2 haftadır hiç fire vermemiştik öğle uykularında, üstelik yatmadan önce çişinide yaptırmıştım ama sanırım yemek yerken yutmak için çok fazla su içti o yüzden tutamadı :( Umutsuzluğa düşmek yok. Bu uzun bir süreç...Başarıcaz...En azından 2 haftadır hiç bez bağlamadık bu bile bir başarıdır dimi! Geceleri ise sadece ilk 2 gece çişe kaldırdım. Sonrasında bunun yanlış olacağını, uykusunu bölmemem gerektiğini düşündüm ve vazgeçtim. Can zaten sabaha kadar kesintisiz uyuyan bir çocuk değil en azından mutlaka 1 kere kalkar yanına beni çağırır bende o zaman tuvalete götürüyorum ve genelde gelmiş oluyor çişi yapıyor. Sonrada sabah kuru kalkıyor. Ama uyanmasa ve altını ıslatsa da dert etmeyeceğim. Uzmanlar 5 yaşına kadar bunu doğal görüyorlar. Ama gecede kesinlikle bez bağlamıyoruz. Çarşafı yıkarız olur biter :) Şimdilik böyle gözüm Can'ın üstünde günler geçip gidiyor...

Veeee büyük gün....

            Beklenen gün geldi tüm gün tuvalet ihtiyaçlarını yüz ve el hareketlerinden anlayarak tuvalete götürdüğümüz Can cücesi akşamüstü market dönüşü yolda içtiği sulardan olsa gerek eve geldiğinde ellerini yıkamasını öncelikli koşan annesine ilk süprizini yaptı ve elini yıkarken çişini yaptı :( Günlerdir gündüz vakti kazaya mahal vermeyen ben çöktüm...Belli etmemeye çalışsamda :) 1 saat sonra biz yemek yerken yanımızda oynayan Can bir anda bize dönüp "Kakam yok, Çişim geldi" dedi...Sevinçle tuvalete koştuk hep beraber ve Can'ın doğru söylediğini gördük.Bu ilkti... Umarım artık hep söyler...