18 Mayıs 2013 Cumartesi

Hayvanat Bahçesindeyiz...


Dün eve gelince Can'a yarın arkadaşlarıyla hayvanat bahçesine gideceğimiz haberini verdim. Ve Can'ın ilk tepkisi ben Burak'ın elini tutup geziden demek oldu. Gerçektende öylede oldu el ele gezdiler hep. Ve biz yani aylardır bu dörtlüyü aynı karade yakalayamayan zavallı anneler hayret içinde bol bol poz çektik.


17 Mayıs 2013 Cuma

Uykun Bittimi...

            
             Sabahım 6'sında tıkırtı sesi ile uyandım, uykum çok incedir benim tık dese uyanırım biri. Bir baktım Can yataktan kalkmış odanın kapısına doğru yönelmiş uyandığı mı görünce dönüp dünyanın en şirin sesi ile "Annem uykun bittimi seninde" diyor...İnanamadım ama neye; okula gitmediğim tek sabahta bu kadar erken uyandığımamı? Yoksa benim gibi bir uyku delisi ve sabah nemrutunun bunu duyduğunda çemkirmek yerine gülümsediğine mi? :) Ama hayır cevabım herşeye rağmen netti "HAYIR UYKUM BİTMEDİ, BİTMEDİ HENÜZ" nasıl bitebilir ki? Gecenin bir vakti yatağın neresine kaçsam ağzıma sokulan bir minik ayak bulurken nasıl bitebilir... Ama şikayetçi değilim seviyorum ben bu kuzunun gecenin bir vakti uyanıp yanıma gelmesini, kokusunu duymayı...Kendimi daha iyi hissediyorum.O yüzden ya odasını 5 aylıkken ayırmışken tekrar benim yatağa alışmışmasına ses çıkarmamam... Oda gidicek birgün...Ve ben çıkarabildiğim kadar bu güzelliğin keyfini çıkarıcam...

8 Mayıs 2013 Çarşamba

Can büyürken...


           Aynı evde bir ufaklıkla yaşıyorsanız ister istemez onunda yaşam şartlarını düşünmek ve kolaylaştırmak zorunda kalıyorsunuz. Can ellerini, yüzünü kendi yıkamayı isteyen ve bunu çoğu çocuk gibi seremoniye dönüştüren bir ufaklık.Hal böyle olunca kucağında tut tut nereye kadar? Koydum ayaklarının altına tabureyi:; boy sorununu biraz olsun çözdük bu yolla ama çocuk hala musluğa yetişemiyor bende böyle bir çözüm buldum Can'ın şampuan şişesinin ucunu musluk gibi açıp taktım, ohh mis... Çocuğum artık saatlerce kendi başına yıkıyor elini yüzünü...O mutlu ben mutlu :)

6 Mayıs 2013 Pazartesi

Karpuz yiyişini yediğim...



             Bizim oğlan geçen akşam aşerdi...Can'ın yemek için birşey istediği pek görülmez , istese de pek yemez zaten ama yinede istediği anda pervane oluruz hemen. Geçen akşamda karpuz çekti canı... Evde yok tabi malum mevsimi daha yeni yeni başlıyor. Hemen baba ile almaya gittiler. dönünce hemen kestik ve sanırım fotograf herşeyi anlatıyor. Ağlasam mı gülsem mi bilemedim... Aslında oğlumun hiç bir şekilde çigneme ve pütürlü yeme sorunu yok ama gel gör ki annesiyle uğrşmayı pek seviyor olacakki başka zaman yemiyor...

4 Mayıs 2013 Cumartesi

Forum Kids'de oyun gurubu...


Bu hafta oyun gurubu forum kidsteydi. Evimizde o sabah böcek ilaçlaması olduğu için biz sabah erken yollara düştük. Önce bauhouse'a uğradık. Orda Can'ın yaklaşan öğlen çorbası saati nedeni ile bahçe bölümünde epeyce rezil olduk :) Sonra forum'a geçtik biraz sonrada ekip geldi.Alışverişden sonra Leman Kültüre oturduk. Ama bide ne görelim gençler yada kendini genç hissedenler;) ayrı masada takıldı. Çok tatlılardı...Sonrada aşağıdaki oyuncaklara bindiler. Trene bayıldılar.Bozuk çarpışan arabalara bindiler,  Ardından zıpladılar bol bol...Çok yorucu ama keyifli bir gün oldu...




2 Mayıs 2013 Perşembe

Can'ın eli Makas Tuttu...


Makas'a sanırım her çocuğun bir merakı vardır. Neyseki Can küçüklükten itibaren Tracy Hog'un benim-senin-onun kavramlarını öğretmelisiniz demesi üzerine bende bebeklikten bu ayrımları hep anlattım Can'a ki sanırım anladı, o ayrımı yapabiliyor. Evde annenin ve babanın makasları var ve onlar çooook tehlikeli Can'a göre...Tabi Can'ında makası vardı plastik hiçbir kesme özelliği olmayan bir makas görüntülü makasla(daha doğrusu bu doktor çantasının bir ekipmanı idi) oyaladık bugüne kadar Can'ı...Ama artık büyüdü hem küçük motor kas gelişimi için önemli diyerekden eline yine ucu sivri olmayan ama kağıt kesen bir makas verdim artık...Bir hevesli bir hevesli, evde kesilmedik kağıt kalmadı nerdeyse...Bide bir mutlu oluyor kesince...İlk tuttuğunda çok zorlandı ama bir iki kullanmadan sonra alıştı artık...Erken mi diyordum ama tam zamanıymış meger...