Aman dikkat...

          Can ile aklımı çıkaracak bir olay yaşadık. akşam yemeğine babamları çağırdım. yemek telaşının yanında Can'da klasik olarak kendinden başka birşeye fazla ilgiye gıcık kapmış ve sürekli peşimde onla ilgilenmemi istiyordu.Benimde aklıma bir gün önce Can ile dikeriz diye aldığım çiçekler geldi.Hadi dedim düdüklüyü ocağa koyduktan sonra oğlumla çicek dikelim onunda havası değişsin.ben balkonda canda kapının diğer tarafında salondan bana bakıp laf atıyor, ben dikiyorum o şöyle böyle anne diyor.o günde hava çok rüzgarlı, bir anda kuvvetli bir rüzgar esti ve topraklar evin içine uçuşacak diye sürgülü kapıyı biraz daha sürdüm Can'ada durumu açıkladım. Can'da sen rüzgar esiyor diye cam kapıyı tamamen sürüp kapıyı kapat kolu şak diye çevir. ve sonuç kapı kitlenmiş oldu.Can içerde ben öylece balkonda, içerde henüz daha altı bile kısılmamış ocakta düdüklü. Yanımda cep telefonu yok!Aklımı yitirecektim.O can havli ile Can'a bağırdım naptın çabuk aç diye Can'da korkup geri çekilmezmi.Allahım napıcam şimdi camımı kırsam diye geçiriyorum aklımdan, bir yandan da Can'ı ikna etmeye çalıştım gel oğlum korkma açabilirsin diye, kapatması kadar kolay değil çünkü kolu açması. neyse ki ikna gücü ile can yavaş yavaş açtı kilidi :) Ama ömrümden ömür gitti.Artık her türlü kapı açılıp kapanabiliyor, Dikkat...Can'a arkamızı dönmeyeceğiz demekki...