Valla dün geceden sonra Can adına endişelerim dahada arttı.nihayetinde çocuk hala anne ve babasına muhtaç helede geceleri. ama ruh gibi bir anası babası var evladımın...Dün gece saat 2.30 gibi uyandım bide ne göreyim can bizim yatakta yanımızda.(o saate kadar hiç uyanmamış ve canın ağladığını farketmediğimi farkedip sızdığımı anladım) o sırada ahmette uyanmış yatak su olmuş diyor. Canın suluğu yan yatınca içinden sular sızmış ve bizim yatak ıslanmış. buraya kadar sorun yok taki sabah ahmetle konuşana kadar Can'ı ne zaman yatağa getirdiğini sorduğumda aldığım cevap karşısında dumur oldum. Muhterem kocam kendisinin değil benim getirdiğimi üstelik su verip sonrada suluğu yatakta bırakmamdan dolayı ıslandığını söyleyip sitem ediyordu oysa ben hiç kalkmamış ve aynılarını onun için düşünmüştüm. Hala durum muallak can yatağındaki korkuluklar nedeni ile hala kendi inip gelemez biliyoruz, kendi suyunuda mutfaktan alamaz zira boyu yetmez cücenin.Ama gel görki bunların hepsi bir şekilde olmuşşş ve yapanın faili meçhul.ikimizde o kadar robotlaşmışız ve yorulmuşuzki hiç bir şey hatırlamıyoruz...
Can iyileşiyor arada ağrıları oluyor antibiyotiğimize devam ediyoruz. dün eve azıcık geç geldim yani babasından sonra ve bana sen git oynama bizle dedi. çok üzüldüm. gerçi 10 dakka geçmeden yanıma gelip "annem kucağına" diyip dakikalarca bana sarılıp öyle kucağımda durdu.Sanırım özlemiş ve bu yüzden sitem etmiş. Sonra epey oynadık beraberde sanırım affedildim.
Can artık gün içinde anneannesi benimle konuşurken telefonu alıp benimle konuşuyor eskiden konuşmak istemezdiki ben bununda bir çeşit tepki olduğunu düşünürdüm.Ama artık uzun uzun anlatıyor. yemeğimi yedim oynadım uyudum parka gidicem. Kuzum bana gününü anlatmaya başladı artık...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder