Alışveriş...

     Cumartesi sabahı bu hafta anneannemizin doğum günü olduğunu hatırlayınca apar topar agoranın yolunu tuttuk. Ona hediye seçmemiz gerekiyordu. Meger Can Bey'in alışveriş yapası varmış. Girdiğimiz dükkanlarda kendide bakıyor seçiyor küçük adam. Mesela LCW girdik ordan kendine bir kemer beğendi bana uzatmış ne dese beğenirsin? "Anne al öde" inanamadım..Kasaya sıraya girdi babası ile ödenmesini bekledi paketi alıp dükkandan çıktı, çıkar tak dedi, kemeri oracıkta taktık, kemer takılınca bir havalarda yan yan yürümeye başladı kı görmeliydiniz... Ordan Can ile ilk defa kitapçıya girdik, ve can kitap seçti, benim uzattıklarımı değil kendi seçip bunu bunu diyor... atakan serisinin kitaplarından aldık(o günden beri sadece atakan okunuyor , can atakan'ı çok sevdi, zira bu gün bizde kalan anneannesine sabah sabah 3 defa okutmuş aynı kitabı)...Ve Joker...kaçınılmaz son...Ama can Allahtan benim senin onun kavramlarını iyi öğrendi, yada şimdilik iyi biliyor, umarım bu değişmez. Bişeyi almak istediğinde onu alamayız bizim değil dükkandaki abi yada ablayı gösterip bu onun alamayız dediğimizde çok fazla uzatmıyor, şanslıyızki, ama genede sancılı bir süreç oluyorki o kadar da olsun diyor insan...
     Küçük bey alışverişini bitirdikten sonra tam olarak kudurdu, bizim işimiz için hiç bir mağazaya girmemizi istemedi, zavallı ahmet sürekli alışveriş merkezinde yakalamaç oynadı, yanlız başına işleri halletmeye çalışan benide sık sık arayıp, biz hiç gelmeseydik, evde otursaydık diye taciz etti...
    Agoradaki oyuncaklardan cesaretlenip Can'a muhallebi yetirdim biraz, yedi, çok mutlu oldum...Yemeseydi hemen eve dönmemiz gerekecekti çünkü. Ama yarım saat geçmedi can öksürdü öksürürken kusmaya başladı...insanların iğrençmişiz bakışları ve o stres altında tüm gün burnumdan geldi, Hazin  bir şekilde gün son buldu...Evimizin yolunu tuttuk :(